ภิกษุอุทายี เธอประพฤติมานัตแล้ว ขออัพภานกะสงฆ์
สงฆ์อัพภานภิกษุอุทายี การอัพภานภิกษุอุทายี ชอบ
แก่ท่านผู้ใด ท่านผู้นั้นพึงเป็นผู้นิ่ง ไม่ชอบแก่ท่านผู้ใด
ท่านผู้นั้นพึงพูด
ภิกษุอุทายีอันสงฆ์อัพภานแล้ว ชอบแก่สงฆ์ เหตุ
นั้นจึงนิ่ง ข้าพเจ้าทรงความนี้ไว้ อย่างนี้.

ปริวาส 5 วัน

[392] สมัยต่อมา ท่านพระอุทายีต้องอาบัติตัวหนึ่ง ชื่อสัญเจต-
นิกาสุกกวิสัฏฐิ ปิดบังไว้ 2 วัน ปิดบังไว้ 3 วัน ปิดบังไว้ 4 วัน ปิด
บังไว้ 5 วัน เธอจึงแจ้งแก่ภิกษุทั้งหลายว่า ท่านทั้งหลาย ข้าพเจ้าต้อง
อาบัติตัวหนึ่ง ชื่อสัญเจตนิกาสุกกวิสัฏฐิ ปิดบังไว้ 2 วัน ปิดบังไว้ 3 วัน
ปิดบังไว้ 4 วัน ปิดบังไว้ 5 วัน ข้าพเจ้าจะพึงปฏิบัติอย่างไร ภิกษุเหล่า
นั้นกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ จึงตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
เพราะเหตุนั้นแล สงฆ์จงให้ปริวาส 5 วัน เพื่ออาบัติตัวหนึ่งชื่อสัญเจต-
นิกาสุกกวิสัฎฐิ ปิดบังไว้ 5 วัน แก่ภิกษุอุทายี.

วิธีให้ปริวาส 5 วัน

[393] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็แลสงฆ์พึงให้อย่างนี้
ภิกษุอุทายีนั้นพึงเข้าไปหาสงฆ์ ห่มผ้าอุตราสงค์เฉวียงบ่า ไหว้เท้า
ภิกษุผู้แก่กว่า นั่งกระโหย่งประคองอัญชลี แล้วกล่าวคำขอปริวาสดังนี้ :-

คำขอปริวาส 5 วัน

พึงขอแม้ครั้งที่สอง พึงขอแม้ครั้งที่สาม.
[394] ภิกษุผู้ฉลาด ผู้สามารถ พึงประกาศให้สงฆ์ทราบด้วย
ญัตติจตุตถกรรมวาจา ว่าดังนี้:-

กรรมวาจาให้ปริวาส 5 วัน